از مذاکره به بهانه «سایه جنگ» تا مذاکره به دلیل «شرایط جنگی»

«سایه جنگ» را می توان پربسامدترین اصطلاحی دانست که از 6 سال پیش به این سو دیگر مردم ایران با آن مانوس شده  و ملاک و معیار بسیاری از تصمیمات سیاسیون در این دوران بوده است. کم نبوده اند کسانی، اعم از مسئولان ارشد اجرایی و تحلیلگران و همفکران سیاسی بدنه اجرایی کشور که این اصطلاح را سخاوتمندانه، به ادبیات روزانه مردم وارد کردند و به پشتوانه آن، انتخاب ها را در مقاطع مختلف به نفع خود و جریان سیاسی خود تغییر داده اند.

تجارب گذشته دیپلماتیک و «دانستن زبان جهان» هم پیش کشیده شد تا اثبات شود که قادرند به اتکای آن، «سایه جنگ» را که زاییده مجموعه ای از تحولات در یک مقطع خاص بود، از سر کشور دور کنند؛ سایه ای که هنوز هم نه می توان با قاطعیت «وجود»ش را اثبات کرد و نه با فرض اثبات وجود اصل آن، می توان ادعا کرد که نسبت به 6 سال پیش کمتر شده است.

حالا بعد از 6 سال می توان پرده ها را کنار زد، نور بر برخی واقعیات تاباند و حتی برخی ناکارآمدی ها و در جا زدن ها را هم در بدنه اجرایی کشور، در پرتو آن مشاهده کرد. با این وجود، هنوز «مذاکره» برای رفع «سایه جنگ» بخشی از ادبیات مدیران رده بالای اجرایی کشور است آنهم با طرفی که دو سال مذاکره بی سابقه مقامات دولتی خودش را نادیده گرفت و یک شبه آتش زد به خرمن تازه جوانه زده ای که 6 قدرت جهانی و ایران سامان داده بودند و امید فراوانی به آن بسته شده بود.

در شامگاه سوم دی ماه امسال، در نزدیکی فرودگاه بغداد اتفاقی رخ داد که کورسوی امید امکان رفع «سایه جنگ» را نیز خاموش کرد و نشان داد که دل بستن به مذاکره با آمریکا، تجربه ای است که آزمودن دوباره اش عینا مصداق دو بار گزیده شدن مومن از یک سوراخ است.  

برخی از اصلاح طلبان این روز‌ها بعد از تجربه برجام، زمزمه مذاکره مجدد با آمریکا را تکرار می‌کنند؛ گویی مذاکره با آمریکا بیش از اینکه ابزاری برای تامین منافع ملی باشد، آویزگاهی برای رقابت‌های جناحی داخلی شده است. گویا بناست بازهم «مذاکره با آمریکا» پیروزی عده‌ای در میدانگاه انتخابات را فراهم کند، غافل از آن که این حنا دیگر رنگ باخته است . این مخالفت با مذاکره البته به معنای نفی مطلق مذاکره نیست بلکه مخالفت با مذاکره ای است که یک طرف آن علیرغم شیک پوشی و لبخند در صحنه ای دیگر به هیبت تروریست ها در می‌آید و مذاکره را نه برای توافق، که برای خواباندن مچ طرف مقابل می خواهد!

در این صحنه آرایی خطرناک که آمریکایی ها به دنبال آن هستند، بدون تردید مذاکره کردن و رفتن به پای مذاکره، نه تنها چیزی عاید کشور و مردم نمی کند که دستاوردهای راهبردی تمام ۴ دهه گذشته ایران را هم سلب خواهد کرد. دستاوردهایی که باعث می شود ایران، تنها کشوری باشد که در حدود ۷۰ سال گذشته به یک هدف کاملا نظامی و دولتی آمریکا حمله کند و آمریکا امکان هیچ واکنشی به آن را نداشته باشد و رئیس جمهورش با صدایی لرزان در برابر دوربین ها قرار بگیرد و بگوید: همه چیز خوب است!

عده‌ای در حالی در خارج از دستگاه دیپلماسی و در بدنه اجتماعی اصلاح طلبان همچنان ساز مذاکره مجدد با تروریست‌های حادثه بغداد، و جنتلمن های واشنگتن نشین را کوک کرده‌اند که همان دیپلمات‌هایی که برجام را امضا کردند هم دیگر به نظر نمی رسد امیدی به این مذاکره داشته باشند. آنها، هرچند دیر، اما درک کرده اند که هر توافقی با آمریکا، مادامی که حداقلی از منافع ایران را تامین کند، فاقد ضمانت اجرایی است. آنها به خوبی دریافته‌اند که مذاکره نه تنها هیچ عایدی برای مردم ندارد بلکه به معنای استیصال در برابر آمریکای است که دیگر دستکش های مخملی را کنار گذاشته است و وقیحانه، مشت آهنین خود را نشان می دهد.  

در تمام مقطعی که مذاکرات برجام در جریان بود بار‌ها و به بهانه های مختلف پای نام و اعتبار امیرکبیر به داستان برجام و مذاکره کنندگان برجام باز شد؛ غافل از اینکه، تمام دوران صدارت میرزا تقی خان فراهانی، کمتر از چهار سال بود؛ یعنی چیزی حدود نیمی از سال هایی که برای رفع سایه جنگ صرف شد و نه تنها سایه ای رفع نشد که امروز مردم ایران خود را از هر زمان دیگری به جنگ نزدیک تر می بینند! 

رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های ماندگار نماز جمعه تهران - ۲۷ دی - مجدداً به صراحت اعلام کردند «این‌ها مذاکره هم که می‌کنند، مذاکره‌شان آمیخته‌ با دغل و فریب‌کاری است؛ این کسانی که پشت میز مذاکره ظاهر می‌شوند، آن جنتلمن‌های پشت میز مذاکره، همان تروریست‌های فرودگاه بغداد هستند، این‌ها همان‌ها هستند؛ تفاوتی نمی‌کنند؛ لباس عوض می‌کنند». رهبری اما با درایت، اصل مذاکره را نفی نکردند ولی به صراحت اعلام کردند نه با آمریکا. 

تردیدی نیست که کارت مذاکره برای تعامل با جهان به بایگانی سپرده نشده است و جمهوری اسلامی ایران هیچگاه دریچه دیپلماسی و مذاکره را به خواست و اراده و میل خود نبسته است و از این پس هم نخواهد بست اما، مذاکره در عرصه دیپلماتیک قواعدی دارد. حداقل ها که فراهم شد قطعا هیچ کس مانع و منکر آن نخواهد شد. حداقل هایی که اگر در ارتباط با آمریکا یافت می شد، رهبری بار دیگر به این صراحت، مذاکره با این کشور را نفی نمی کردند.

نشنال اینترست: ایران برنده نظامی خاورمیانه

نشنال اینترست در مقاله ای به قلم "جاناتان رو اند" افزود ایران با استفاده از توانمندی های موشکی و همچنین گروه های نیابتی اش قادر است مناطق استراتژیک را در خاورمیانه هدف قرار دهد.  

نشنال اینترست با اشاره به حملات موشکی به تاسیسات نفتی عربستان در سپتامبر گذشته نوشت ندادن پاسخ به این حملات نشان می دهد تهران مشغول به دست آوردن موقعیت برتر مقابل آمریکا و متحدانش است. <<دورنمای جنگی گسترده بر خاورمیانه سایه انداخته و ایران از هم اکنون برنده آن است. ایران و گروه های نیابتی اش با استفاده از تسلیحات دوربرد دقیق، اکنون این قابلیت را دارند که اهداف کاملا استراتژیک را در سراسر خاورمیانه با حملات فاجعه بار و یا ناتوان کننده، تهدید کنند. این کار از سه طریق انجام می شود: تسلیحات جدید ایران، گسترش حضور منطقه ای برای محاصره دشمنان و نبودن عمق استراتژیک از جانب این دشمنان.>>

نشنال اینترست نوشت ایران به رغم تحریم ها، بودجه کم نظامی، تسلیحات متعارف قدیمی و نداشتن سلاح اتمی در حال افزایش نفوذ خود است و در عوض از طریق بالا بردن دقت و برد موشک های بالستیک، کروز و پهبادهای خود، در حال ایجاد برتری های آشکار تهاجمی است. 

این نشریه با اشاره به فعالیت های موشکی و تلاش تهران برای ارتقاء قابلیت های پهبادی خود نوشت << به یُمن این پشرفت ها، موشک ها و پهبادهای ایران هنگامی که در حجم گسترده از آنها استفاده شود تا بر تجهیزات پیشرفته دفاعی غلبه کنند، عملا به "سلاح های تاثیر جمعی" تبدیل می شوند.>>

نشنال اینترست نوشت تهران در حال صدور این سلاح ها به گروه های نیابتی خود از جمله حزب الله لبنان و حوثی ها در یمن است و دشمنان خود را با آتشباری دقیق و به  قول اسرائیلی ها "حلقه ای از آتش" محاصره کرده است. <<کشورهای خلیج فارس از ایران، عراق و یمن هدف قرار می گیرند. اسرائیل هم باید ازجانب لبنان، عراق و سوریه و نهایتا یمن با این حملات روبرو شود. و نیروهای آمریکایی نیز از هرکدام از سواحل ایران هدف قرار خواهند گرفت. تهران این ابتکار را دارد که از هر جهت به انتخاب خود و یا از چندین جهت به صورت همزمان حمله کند.عمق روبه فزون استراتژیک ایران، قابلیت های دشمنانش را در این زمینه تحت الشعاع قرار می دهد؛ کشورهایی که تاکنون هم اهداف بسیار مهم محدودی (در ایران) در تیررس دارند. >>

به نوشته نشنال اینترست در حقیقت تلاش ایران برای دست یابی به موشک های دوربرد دقیق و پهبادها به این معنا است که تهران هم اکنون قادر است نه تنها اهدافی نظیر شهرها و پایگاه ها را هدف قرار دهد، بلکه مهم تر از آن به مناطقی که از اهمیت ساختاری برخوردار است – نظیر مراکز فرماندهی نظامی، آشیانه های هواپیما، بنادر، بزرگراه ها، برج های خنک کننده، قصرها و سفارتخانه ها- حمله کند. 

این نشریه  با ادعای آنکه ایران عامل حمله به تاسیسات نفتی عربستان بوده است، نوشت اهمیت این حملات فراتر از نفت است. در 17 دقیقه، 18 فروند پهباد و 7 موشک کروز پس از طی 400 مایل در مسیر کم ارتفاع، خسارات قابل توجهی به بزرگ ترین تاسیساست نفتی دنیا وارد کرند. مهم ترین نکته این است که ریاض در پاسخ هیچ اقدامی انجام نداد و این مساله نشان می دهد که اقدام ایران در تولید تجهیزات دقیق نظامی چه اهمیتی داشته و چگونه به عنوان مزیات واقعی استراتژیک قابل تعبیر است. 

<< اسرائیل قطعا بیشتر از دیگران فعال خواهد بود. با این وجود حزب الله مانند یک "ناوگان حاضر" بوده و با دراختیار داشتن نیرو، آزادی تحرکات اسرائیل را محدود خواهد کرد. اسرائیل اساسا حملات موشکی از غزه را به عنوان یک عامل انحرافی از مرزهای شمالی اش، تحمل میکند. حزب الله همچنین تهدید کرده است اقدام قهرآمیز اسرائیل را علیه ایران، به صورت گسترده تلافی خواهد کرد.>>  

نشنال اینترست نوشت << تا به امروز هم ایران و هم اسرائیل به اقدام خشونت بار چندانی متوسل نشده اند. اما تهران و گروه های نیابتی اش اگر بخواهند قادرند خساراتی بسیار بیشتر آنچه که در حمله به تاسیسات نفتی عربستان رخ داد، به بار آورند. اقدام اخیر دولت ترامپ در تقویت سیستم های دفاع موشکی در خلیج فارس گرچه لازم اما ناکافی است. سیستم های دفاع موشکی کروز بهتر قادرند با ایران مقابله کنند. آمریکا و متحدان منطقه ای اش باید سیستم های دفاع موشکی خود را با یکدیگر هماهنگ کنند، گرچه این کار دشوار است. >>

به نوشته نشنال اینترست<<مقامات آمریکایی به درستی بر ضرورت احیاء بازدارندگی علیه ایران تاکید می کنند. دست یابی به این هدف، مستلزم آن است که آمریکا با شدت و قوت علیه دشمنی عمل کند که تا همین جا هم در خاورمیانه دست برتر دارد.>>

ترس اسرائیل از موشک های اس ۳۰۰ سوریه

یک منبع دیپلماتیک گفته است که تل‌آویو در بیست و چهار ساعت گذشته پیامی واضح بر این مبنا به مسکو فرستاده که فروش سامانه موشکی اس-300 به دولت سوریه، «عبور از خط قرمز اسرائیل» است.
این در حالی است که روسیه روز جمعه از احتمال تجهیز پدافند هوایی سوریه به این سامانه موشکی خبر داد.
نشریه صهیونیستی «جروزالم پست» نیز روز یکشنبه در تحلیلی با اشاره به امکان تجهیز سوریه به سامانه اس-300 نوشت: «تجهیز سوریه با این سامانه، برتری هوایی اسرائیل را به خطر می‌اندازد.»
این نشریه با اشاره به تنوع پدافند هوایی سوریه نوشت: «پدافند هوایی سوریه به طور عمده مجهز به موشک‌های ساخت روسیه چون سامانه‌های "اس-2"، "اس-5" ، "اس-6" و سامانه‌های پیشرفته‌تر سطح به هوای "اس -17" و "اس-22" است. البته به روزترین سامانه‌ای که روسیه تاکنون به سوریه داده ،موشک برد کوتاه "پنتسر-1" است که پهپادها و موشک‌هایی را بر فراز سوریه منهدم کرده است.»
بر این اساس، ژنرال «سرگئی رودوسکوی» از مقام‌های ارشد نظامی روسیه روز شنبه در این زمینه گفت: «روسیه، در یک سال و نیم گذشته به طور کامل دفاع هوایی سوریه را تجهیز کرده و ارتقاء آن‌را ادامه می‌دهد.»
به نوشته این روزنامه، پدافند هوایی سوریه از سال 2015 و به دنبال حضور نظامی روسیه در عرصه این کشور، در واکنش به حمله‌های هوایی اسرائیل فعال‌تر شده، به طوری‌که در فوریه گذشته، پدافند هوایی سوریه موفق به سرنگونی یک فروند جنگنده «اف-16» نیروی هوایی رژیم صهیونیستی شد.
در خاتمه این مطلب آمده است: «در صورت تجهیز پدافند هوایی سوریه به اس-300، امکان سرنگون شدن جنگنده‌های اسرائیل وجود دارد.»

اسرائیل برای جنگ با ایران آماده می‌شود

«آویو کوچاوی» معاون ستادکل ارتش رژیم صهیونیستی گفت که اسرائیل برای نبرد در 5 جبهه در مرزهایش، به علاوه یک جنگ احتمالی با ایران آماده می‌شود.
کوچاوی روز چهارشنبه طی سخنرانی در مراسم فارغ التحصیلی نیروی دریایی، مدعی شد: «ایران به فعالیت‌های تروریستی در خاورمیانه دامن می‌زند...ارتش اسرائیل نیز به تقویت خود ادامه داده و برای مقابله با درگیری نظامی احتمالی در آینده آماده می‌شود.»
به نوشته وبگاه «میدل ایست مانیتور» وی گفت اسرائیل برای نبرد در 5 جبهه آماده می‌شود اما نامی از آنها یا حریفان احتمالی نبرد.
در همین مراسم، ژنرال «اِلی شارویت» فرمانده نیروی دریایی رژیم صهیونیستی نیز با رجزخوانی درباره قابلیت‌های ارتش اسرائیل گفت: «نیروی دریایی ما می‌تواند در خفای کامل به عملیات زیر و روی آب بپردازد».
مقامات نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر بر هشدارهای خود درباره احتمال وقوع جنگی دیگر در منطقه افزوده‌اند. این در حالی است که طی دو هفته اخیر حدود 2500 نظامی از رژیم صهیونیستی و آمریکا به طور مشترک رزمایش دوسالانه‌ای را با نام «جونیپر کبرا» برگزار می‌کنند.