در تفکر اسلامی، کار و تلاش برای تأمین معاش خانواده و کمک به رشد و اعتلای جامعه اسلامی از اهمیت شایانی برخوردار است؛ تا آنجا که کار و تلاش هم ردیف با عبادت و نزدیکی به خداوند قلمداد می شود. در همین راستا افراد کار آفرین و سرمایه داران اقتصادی که برای مردم به تولید ثروت، اشتغال و کار آفرینی می پردازند و رفاه و گشایش را برای بندگان خدا به ارمغان می آورند نیز از جایگاه رفیعی برخوردارند. متاسفانه در اکثر مواقع تلاش شده است تا با نگاه ناصحیح به امور دینی و ترویج تفکرات غلط در جامعه، هرگونه ثروت اندوزی، رفاه و کسب درآمد فراوان حاصل از تلاش اقتصادی مذموم قلمداد شده و سفیران توسعه اقتصادیدر کشور با تفکرات تنگ نظرانه طرد و مورد نکوهش قرار گیرند.
اهتمام به اقتصاد در اسلام از جایگاه ویژه ای برخوردار است و آیات و روایات فراوانی درباره اهمیت فعالیت های اقتصادی - البته به صورت مشروع و خداپسندانه- نقل شده است. بنابراین، ضرورت دارد تا مسلمانان برای اعتلای جامعه اسلامی و ایجاد جامعه ای آباد و مملو از نشاط و سرزندگی تلاش کنند، و موانع رشد اقتصادی را برطرف سازند.
در این میان، یکی از موانع پیشرفت اقتصادی، در فرهنگ و تفکر مردم این آب و خاک، نگاه بد به جایگاه سرمایه داران، صاحبان ثروت و مکنت و افزایش ثروت در نرد آنهاست؛ تا جایی که گاه برای تأیید این تفکر غلط از آموزه های دینی به صورت نادرست استفاده می شود. در این راستا برآنیم تا با غور در آیات و روایات دینی، به بررسی جایگاه صحیح افزایش ثروت عمومی، تولید اقتصادی و ایجاد کار و رفاه اجتماعی پرداخته و ضرورت احترام به فعالیت های اقتصادی را تبیین نماییم. برای بررسی بهتر این موضوع، نگاه به موانع پیشرفت های اقتصادی ضروری است.
