روحانی درخواست ملاقات ترامپ را نپذیرفت
"بهرام قاسمی" سخنگوی وزارت امور خارجه در پاسخ به سؤال خبرنگار ایرنا در خصوص یادداشت مندرج در یکی از خبرگزاری‌ها پیرامون ابراز تمایل رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا برای ملاقات با ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران در حاشیه نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اظهار داشت: چنین تمایلی توسط طرف آمریکایی مطرح شد که مورد موافقت جناب آقای دکتر روحانی، رییس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران قرار نگرفت.
قاسمی افزود: در خصوص سایر جزییات و حواشی پرداخته‌شده در یادداشت مذکور باید تأکید نمایم که مطالب مطرح‌شده و هرآنچه راجع به دیگران و به‌خصوص اقدامات آقای مکرون، رئیس جمهوری فرانسه بیان شده است نادرست بوده و قابل تأیید نیست.
گفتنی است مهدی فضائلی امروز در یادداشتی آورده بود: بنابر اخبار شنیده شده،در جریان سفر آقای روحانی به نیویورک برای شرکت در اجلاس سالانه سازمان ملل که در روزهای پایانی شهریور سال جاری انجام شد،ترامپ رئیس جمهور آمریکا از وی برای یک دیدار حضوری دعوت کرده اما با پاسخ منفی رئیس جمهور کشورمان روبرو شده است.
این درخواست،یک روز پس از سخنرانی توهین آمیز ترامپ نسبت به کشورمان صورت گرفته است!
جالب اینکه ماکرون رئیس جمهور فرانسه نیز پیگیر این ملاقات بوده و در جهت ترغیب آقای روحانی به پاسخ مثبت تلاش میکرده اما او هم ناکام مانده است.اینکه جریان لابی ایرانی مستقر در آمریکا،اساسا" نقشی در این ماجرا داشته یا نه و اینکه چقدر نقش داشته برای بنده نامعلوم است.
تلاش دولتمردان آمریکا برای مذاکره با ایران،تازگی ندارد و طی نزدیک به چهاردهه گذشته هم جمهوری خواهان و هم دموکرات ها، بارها در این‌جهت تلاش کرده اند.چرایی آن هم واضح است!
آمریکایی ها مطمئن هستند که نفس چنین مذاکراتی برای آنها پرسود خواهد بود اما برای ایران جز خسارت هیچ دستاوردی نخواهد داشت!
فضائلی در بخش دیگری از یادداشت خود نوشته بود:
در ماجرای اخیر، وقاحت آمریکایی‌ها در حدی بوده که پس‌ازآنچنان نطقی، این‌چنین درخواستی را مطرح کرده‌اند تا از سویی رجزخوانی و هیبت خود را به رخ بکشند و از سوی دیگر (البته اگر موفق می‌شدند)، احیاناً با وعده و وعید مسیر سازش را هموار کنند؛ همان سیاست قدیمی چماق و هویج!
خط‌ونشان کشیدن‌های ترامپ در صحن سازمان ملل و یک روز بعد دعوت از رئیس‌جمهور کشورمان برای دیدار و مذاکره، ناخودآگاه این فرمایش امام راحل (ره) را در ذهن تداعی می‌کند که:
《اما قضیه تشرهای آقای کارتر. نمی‌دانم شما این مثل را می‌دانید. من حیفم می‌آید که مثل بزنم به شیر که می‌گویند وقتی‌که مقابل یک دشمن می‌ایستد هم فریاد می‌زند و هم از آن‌طرفش چیزی بیرون می‌آید و هم دمش را حرکت می‌دهد. فریاد می‌زند برای اینکه طرف را بترساند. می‌ترسد، ازاین‌جهت از او چیزی هم صادر می‌شود. دمش را حرکت می‌دهد برای اینکه میانجی پیدا کند. آقای کارتر را من حیفم می‌آید که بگویم شیر، لکن یک موجودی است که همین کارها را دارد می‌کند.》
رفتار ترامپ، پیامی هم برای کشورهای منطقه دارد که پولشان را بی‌حساب به جیب کمپانی‌های تسلیحاتی و فن‌آوری آمریکا سرازیر کرده‌اند.
